Chmielecki Jerzy
Jerzy Wiesław Chmielecki (ur. 3 października 1930 r. w Ozorkowie, zm. 14 października 2013 r. w Ozorkowie) - kombatant, harcmistrz ZHP, działacz sportowy.
Spis treści
Biografia
Syn Władysława i Heleny z d. Gutowskiej. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Ozorkowie. W czasie II wojny światowej jako 12-letni chłopiec musiał już pracować. W l. 1942-1945 zatrudniono Go w zakładzie włókienniczym Niczke und Son[1] - roznosił szpule, sprzątał.
Po wojnie ukończył Szkołę Handlową w Zgierzu (tzw. mała matura), następnie Technikum Ekonomiczne w Łodzi przy ul. Zielonej; maturę zdał w 1951 r.
W technikum poznał Jerzego Rudnickiego, z którym później działali w młodzieżowej organizacji konspiracyjnej Reduta. Działalność Reduty miała charakter niepodległościowy i antykomunistyczny. Struktura organizacyjna to tzw. system piątkowy: grupy 5 osobowe, z których 1 osoba miała kontakt z inną piątką. Celem ich konspiracji była niepodległa, wolna Polska, samodzielna, niezależna od innego państwa. Jerzy Chmielecki działał w Reducie od września 1951 r. do stycznia 1952 r., najpierw jako członek, później jako z-ca komendanta, Jerzego Rudnickiego.
W 1951 r. podjął pracę w Wojewódzkim Związku Skórzanych Spółdzielni Pracy w Łodzi przy ul. Jaracza w Łodzi. W tym zakładzie w styczniu 1952 r. został zatrzymany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i przewieziony do aresztu śledczego przy al. Anstadta 7 w Łodzi jako podejrzany o przynależność do nielegalnej organizacji młodzieżowej, antykomunistycznej i antyrządowej.
Komendantem aresztu był znany z okrucieństwa Mieczysław Moczar. Śledztwo było bardzo przykre i dolegliwe, prowadzone o różnych porach dnia i nocy,
przy lampie ostro świecącej w oczy. Jerzy Chmielecki był zastraszany, poniżany, kopany i bity. Aresztanci mieszkali w 20-osobowych celach w uwłaczających godności ludzkiej warunkach. Śledztwo zakończyła sprawa w Wojewódzkim Sądzie Wojskowym w Łodzi (ul. Traugutta 42) w marcu 1952 r. Wyrok: 8 lat pozbawienia wolności i 3 lata pozbawienia praw obywatelskich z art. 86 paragraf 2 KK za przynależność do nielegalnej organizacji. Po rewizji wyroku: 6 lat pozbawienia wolności i 3 lata pozbawienia praw obywatelskich.
Karę Jerzy Chmielecki odbywał początkowo w więzieniach w Łodzi przy ul. Sterlinga, ul. Kopernika. Latem 1952 został przewieziony do Zakładu Karnego w Sieradzu, gdzie przebywał blisko 2 lata. Pracował w szwalni, wyrabiał 135% normy (liczono 2 dni kary za 1 dzień pracy oraz 10 dkg chleba więcej i kartka na oddzielne wyżywienie). Po 2 latach przewieziony do Sosnowca na Radochę, gdzie uznano, że nie może pracować w kopalni, bo ma za wysoki wyrok. Przewieziony do Zakładu Karnego w Raciborzu, pracował w szwalni. Za dobre sprawowanie i wyrabianie normy po odbyciu połowy wyroku wystąpił o warunkowe zwolnienie. Sąd Wojskowy rozpatrzył wniosek pozytywnie i w lutym 1955 r. Jerzy Chmielecki opuścił areszt.
Do maja 1955 r. musiał co drugi dzień meldować się na posterunku milicji. Długo starał się o pracę. Dzięki pomocy kolegi Zdzisława Bartczaka dostał pracę w OZR[2] we Wróblewie. W maju 1955 r. został zatrudniony w Ozorkowskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego, gdzie pracował aż do 1990 r. 1 grudnia 1990 r. przeszedł na emeryturę.
Jerzy Chmielecki miał jednego brata Mirosława.
W 1957 r. Jerzy Chmielecki zawarł związek małżeński z Janiną Kwiatkowską; z tego związku urodził się syn Andrzej. W 1978 r. ożenił się ponownie, z Barbarą Kazimierską, z którą miał córkę Annę. Był dziadkiem czworga wnucząt - Mateusza, Michaliny, Artura i Zuzanny.
Zmarł w wieku 83 lat, został pochowany na cmentarzu Starym w Ozorkowie.
Służba harcerska
3 kwietnia 1039 r. Jerzy Chmielecki wstąpił do drużyny harcerzy im. Stefana Czarnieckiego w Ozorkowie jako zuch. Po zakończeniu II wojny światowej, już w dn. 22 czerwca 1945 roku złożył przyrzeczenie harcerskie i otrzymał krzyż harcerski. Początkowo pełnił funkcję zastępowego. W 1947 r. złożył zobowiązanie instruktorskie i od 1948 r. został drużynowym pozaszkolnej drużyny ZHP. Już wówczas zafascynował się harcerstwem i działalnością społeczną na rzecz ludzi. Fascynacja ta trwała do końca Jego dni.
Harcmistrz Jerzy Chmielecki całe swoje życie był wierny harcerskiemu przyrzeczeniu. Przez lata służby instruktorskiej pełnił wiele funkcji:
- drużynowy,
- komendant środowiska ozorkowskiego ZHP w latach 1973-1975,
- kwatermistrz hufca,
- komendant obozów,
- członek Komendy i Rady Hufca, Komisji Rewizyjnej Hufca i Chorągwi, wielu sztabów i zespołów,
- organizator i wychowawca.
Brał udział w przełomowym Zjeździe Łódzkim ZHP (w 1956 r.), I Zjeździe Chorągwianym Ziemi Łódzkiej (1957 r.) i IV Zjeździe ZHP w Warszawie (1968 r.)
Gromadząc osobiste pamiątki, fotografie oraz kroniki z różnych okresów dziejów harcerstwa ozorkowskiego wzbogacił historię hufca ZHP Ozorków.
W pamięci wielu ozorkowian, nie tylko ze środowiska harcerskiego, druh Jurek zapisał się jako człowiek ciągle młody duchem. Potrafił cieszyć się każdą chwilą, a swą pasją do harcerstwa zaraził kilka pokoleń młodzieży. Ciepłym głosem snuł gawędy przy ogniskach i kominkach. Jego piękny, dźwięczny głos był ozdobą obozowych ognisk i instruktorskich kominków. Dawał przykład wielkiej życzliwości do ludzi, można było od Niego czerpać optymizm i chęć czynienia dobra.
Działalność sportowa
Aktywną działalność sportową rozpoczął w 1956 r. w Zrzeszeniu Sportowym Włókniarz.
Przez wiele lat grał w piłkę siatkową. Od l.60 XX w. do 2010 r. był czynnym działaczem Robotniczego Klubu Sportowego Bzura. W latach 70-tych został oddelegowany na kierownika Klubu RKS Bzura. W tym czasie wybudowano przy ul. Łęczyckiej boisko sportowe i basen. Rozpoczęto budowę Hali sportowej przy ul. Traugutta 2 (zakończono w 1982 r.).
Dzięki staraniom Jerzego Chmieleckiego ozorkowscy siatkarze odnosili znaczne sukcesy (I liga).
W 1965 r. był jednym z współzałożycieli Oddziału PTTK w Ozorkowie. W l. 1966-1996 był aktywnym członkiem Zarządu Oddziału. Organizował wiele rajdów „w kaloszach”, „ Zwycięstwa”, wycieczek i imprez (np. świętojańskie do Uniejowa).
Miał uprawnienia organizatora turystyki i pilota wycieczek na terenie kraju (legitymacja nr 1).
Inne aktywności społeczne
- Polski Związek Filatelistów Koło w Ozorkowie - członek. Zgromadził duży zbiór znaczków, m.in. kolekcje SPORT, Polska klasyczna, Bułgaria
- Stowarzyszenie Polskich Kombatantów w Kraju Federacja Światowa Koło w Ozorkowie - członek
- Związek Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego = członek Zarządu w Łodzi
- Stowarzyszenie Polskich Kombatantów ANTYK
- Naczelna Organizacja Techniczna
- Honorowy Dawca Krwi.
Odznaczenia i tytuły
Za swoją działalność na wielu płaszczyznach życia społecznego i politycznego Jerzy Chmielecki otrzymał wiele medali, odznaczeń i i wyróżnień.
- Krzyż za zasługi dla ZHP (3.02.1971)
- Honorowa Odznaka Zasłużony dla Miasta Ozorkowa wraz z wpisem do Księgi Zasłużonych (18.01.1975),
- Srebrna Odznaka PTTK (10.1976),
- Srebrną Odznakę Zasłużony dla Chorągwi Łódzkiej ZHP (08.1978),
- Odznaka Za zasługi dla Zarządu wojewódzkiego PTTK w Łodzi (27.10.1979),
- Złota odznaka Zasłużony pracownik OZPB (16.10.1982),
- Złoty Krzyż za Zasługi dla ZHP (19.07.1984),
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi za zasługi dla Województwa Miejskiego Łódzkiego (11.1985)
- Srebrny Krzyż Zasługi (14.09.1988),
- Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej (14.11.1988),
- Złotą Honorowa Odznaka PTTK (6.12.1988),
- Krzyż Konspiracyjny Wojska Polskiego (6.12.1995),
- Weteran Walk o Niepodległość (1995),
- Krzyż Walki o Niepodległość (4.06.1996),
- Honorowy Tytuł Senior ZHP (11.11.1999),
- Srebrną Odznakę Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków (15.11.2007),
- Złotą Odznakę Zasłużony dla Hufca ZHP Ozorków (22.09.2010).
Galeria zdjęć
Ze sztandarem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Kraju Federacja Światowa Koło w Ozorkowie przed kościołem św. Józefa w Ozorkowie. Uroczystość państwowa, 3 maja 1991 r.
Rodzina z harcerskimi tradycjami na wystawie 100-lecia ZHP w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ozorkowie. Od lewej: Jerzy Chmielecki, córka Anna, żona Barbara, u dołu: wnuk Artur. 2007 r.
Oprac. Barbara Chmielecka (żona) i Danuta Trzcińska