Wilkowski Bernard

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zdjęcie ze zbiorów OSP Ozorków.

Bernard Wilkowski (ur. 4 lipca 1890 r. w Ozorkowie, zm. 1 kwietnia 1942 r.) - pedagog, działacz społeczny, kierownik Szkoły Powszechnej nr 1, naczelnik OSP Ozorków.

Biografia

Syn Aleksandra i Anny z Giebartowskich. W 1910 r. ukończył seminarium nauczycielskie w Łęczycy. Od 1919 r. kierował Publiczną Szkołą Powszechną nr 1 przy ul. Kościuszki 27 w Ozorkowie. W 1920 r. jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Od ok. 1927 do 1939 r. pełnił funkcję naczelnika Ochotniczej Straży Pożarnej w Ozorkowie.

Był prezesem koła Towarzystwa Popierania Budowy Publicznych Szkół Powszechnych[1] i Kółka Myśliwskiego, członkiem powiatowej Rady Myśliwskiej, komendantem rejonowym OSP pow. łęczyckiego, sekretarzem Zarządu Wojewódzkiego Związku Straży Pożarnej, członkiem komisji rewizyjnej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Polskiego Czerwonego Krzyża oraz Ligi Morskiej i Kolonialnej, członkiem powiatowego komitetu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Obronnego. Czynnie działał w szeregach organizacji społecznych.

W 1927 r. ożenił się z Janiną Cezak. Mieszkał przy ul. Żwirki. W czasie II wojny światowej został wysiedlony wraz z rodziną do Generalnego Gubernatorstwa. W związku ze złymi warunkami mieszkaniowymi i materialnymi tam zmarł 1 kwietnia 1942 r.
Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Starym w Ozorkowie.

Odznaczenia

  • Srebrny Krzyż Zasługi
  • Medal 10-lecia Odzyskanej Niepodległości
  • Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
  • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę

Bibliografia

  1. Baza "Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką"
  2. Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania, pod red. S. Łozy, Warszawa 1939.
  3. Walczak M., Ludzie nauki i nauczyciele polscy podczas II wojny światowej, Warszawa 1995.

Oprac. Marianna Różalska

Przypisy

  1. Stowarzyszenie powołane w 1933 r. w celu gromadzenia z różnych źródeł funduszy, które następnie miały zostać obrócone w nieoprocentowane 20-letnie pożyczki, udzielane gminom na budownictwo szkolne w wysokości 25% kosztów budowy (Wikipedia).