Parki gminne

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Park w Leśmierzu
Park w Leśmierzu

Na terenie Gminy Ozorków znajduje się 6 parków, z czego dwa - w Leśmierzu i Sokolnikach Parceli - zostały wpisane do rejestru zabytków województwa łódzkiego, pozostałe cztery - w Małachowicach, Modlnej, Skotnikach i Tkaczewie - wpisano do gminnej ewidencji zabytków.

Park w Leśmierzu

Park[1] o powierzchni 5,94 ha położony na rozległej równinie w dolinie rzeki Bzury. Założony przez dawnych właścicieli Leśmierza, został podporządkowany architekturze pałacu,rodzinnej siedzibie Wernerów. Powstał po 1870 r. Park ujęto w planie sytuacyjnym osady Leśmierz w 1888 r.[2] Twórcą parku był Walerian Kronenberg, ogrodnik i pianista, wybitny twórca założeń ogrodowych w Polsce w XIX i XX w. Z dawnego układu pozostał tylko jeden element w postaci obelisku stojącego pośrodku wieńca krzewów. Park leśmierski ma charakter krajobrazowy. Jego powierzchnia łagodnie opada ku południu, gdzie znajdują się dwa stawy rybne z pojedynczymi wysepkami. Krajobraz wzbogacają niewielkie pagórki oraz głęboko wcięte koryto kanału wodnego, regulującego poziom wody w stawie. Głównym walorem parku jest bogaty gatunkowo drzewostan, na który składają się dęby (pomniki przyrody), graby, robinie akacjowe, wiązy, lipy, kasztanowce, świerki, wierzby, brzozy i topole. Niektóre gatunki tworzą skupiska zwane komnatami i rosną szpalerami, tworząc alejki (np. grabowe) w południowej i zachodniej części parku. Pojedynczo rosną platany klonolistne, modrzewie, topola włoska, miłorząb i orzech włoski.

Park w Sokolnikach Parceli

Park [3] podworski o charakterze krajobrazowym pochodzi z XIX w. Obecnie stanowi własność gminy Ozorków. Zajmuje powierzchnię 4,07 ha z pięcioma stawami, aleją grabową na grobli i kopcem widokowym z pocz. XIX w. W obecnym drzewostanie występują: jesiony wyniosłe, o obwodzie dochodzącym 4 m, topole czarne, tulipanowiec amerykański i wiąz szypułkowy o obwodzie 275 cm, lipy, buki, klony, sosna wejmutka. Przez park przebiega aleja kasztanowa. W części głównej stoją jeszcze dawne zabudowania, pozostałości po dworze w Sokolnikach.

Park w Modlnej

Pochodzi z połowy XIX w i zajmuje powierzchnię około 1,97 ha. Najstarsze drzewa: robinia akacjowa, lipy i klony tworzą aleje. W środkowej i wschodniej części parku znajduje się zwarty drzewostan klonów, akacji i wiązów. Na terenie parku zachowały się pozostałości z fundamentów dworu modrzewiowego. Obok parku znajdują się budynki pofolwarczne z końca XIX i początku XX w., które obecnie pełnią funkcję usługowo-magazynową.

Park w Skotnikach

Park podworski o powierzchni 602 ha pochodzi z I połowy XIX w. Na jego terenie rośnie 21 gatunków drzew z przewagą liściastych. Wśród nich: jesion wyniosły, klon zwyczajny, jawor, lipa i dąb szypułkowy. Niestety park jest zaniedbany i powoli zatraca pierwotny układ kompozycyjny, którego osią była aleja, prowadząca do skotnickiego dworu.

Park w Tkaczewie

Park podworski o powierzchni około 3,25 ha. Jego początki sięgają przełomu XVIII i XIX w. Zachował się bardzo cenny drzewostan, m. in aleja grabowa i aleja jesionowa, prowadząca do dworu, wiąz szypułkowy o obwodzie 350 m, czy okazy dębów szypułkowych, będące pomnikami przyrody, liczące ponad 200 lat, o obwodach 2,8-3,9 m.[4]

Park w Małachowicach

Park podworski z początku XX w. Do czasów współczesnych zachował się stary drzewostan świadczący o jego dawnym bogactwie.

Oprac. Barbara Manista

Przypisy

  1. Wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa łódzkiego (nr rej. i data: A/314 z dn. 28.03.1988 r.), objęty strefą ochrony.
  2. Władysław Bułakowski, XXV Księga Jubileuszowa Towarzystwa Przemysłowego Leśmierza, 1913 r.
  3. Wpisany do rejestru zabytków województwa łódzkiego (nr i data wpisu: A/313/1-2 z 28 marca 1988 r.), objęty strefą ochrony ekspozycji.
  4. Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, Ozorków 2014, s. 157.