Moskwa Ryszard

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Ryszard Moskwa (ur. 5 lutego 1906 r. w Przysusze[1], zm. 19 marca 1990 r. w Łodzi) - kanonik, kapłan (archi)diecezji łódzkiej, proboszcz parafii pw. św. Józefa w Ozorkowie.

Biografia

Przyszedł na świat w inteligenckiej rodzinie Józefa i Anny z d. Miernik. Jego brat, Zygmunt Moskwa, był ministrem przemysłu drobnego i rzemiosła (l. 1956–1958) oraz ministrem łączności (l. 1958-1969). Ryszard Moskwa kształcił się najpierw w szkole powszechnej w Stąporkowie, później w gimnazjum w Końskich. 16 lipca 1931 r. w Łodzi przyjął święcenia kapłańskie. W l. 1931-1932 był wikariuszem w parafii w Bełchatowie, następnie w Rudzie Pabianickiej. W 1934 r. skierowano go do pracy duszpasterskiej w Polskiej Misji Katolickiej w Belgii, gdzie opiekował się pięcioma polskimi koloniami w zagłębiu Borinage. W l. 1935-1939 kierował PMK. W czasie pełnienia tej funkcji wizytował środowiska polskie w Belgii, Holandii i Luksemburgu, a także przygotował wizytę prymasa Polski kard. Hlonda podczas IV Kongresu Katolickiego w Belgii (1936 r.). 1 lipca 1939 r., decyzją bpa łódzkiego, Ryszard Moskwa został odwołany do kraju. 29 lipca mianowano go prefektem Gimnazjum Prywatnego Polskiej Macierzy Szkolnej w Koluszkach. Następnie pełnił obowiązki wikariusza w parafiach w Srocku, Smogorzowie (diecezja sandomierska) i Łodzi (parafia katedralna, 1946 r.). W l. 1947-1949 był administratorem parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Nowosolnej, w l. 1949–1952 parafii pw. św. Wojciecha w Ujeździe, w l. 1952-1957 parafii pw. św. Mikołaja w Wolborzu. W Wolborzu wybudował obecną plebanię, jednak nie zrealizował projektu w całości[2]. Ponadto, był wicedziekanem dekanatu piotrkowskiego. W 1956 r. został odznaczony rokietą i mantoletem za pracę duszpasterską. W l. 1957-1960 był administratorem parafii pw. Podwyższenia Świętego Krzyża w Brzezinach.

W 1960 r. został proboszczem parafii pw. św. Józefa w Ozorkowie. W 1962 r. został kanonikiem honorowym Kapituły Łódzkiej. Pełnienie funkcji proboszcza przerwało aresztowanie przez władze państwowe w 1964 r. Przetrzymywano go do 1966 r., podejrzewając o czerpanie korzyści materialnych. W rzeczywistości chodziło o pomoc, jakiej proboszcz udzielił młodemu człowiekowi, który chciał dostać się na studia, lecz nie miał szans na otrzymanie "punktów za pochodzenie"[3]. Po uwolnieniu został rezydentem, a później wikariuszem łódzkiej parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego (Julianów). 22 stycznia 1981 r. został przeniesiony na emeryturę. Zmarł w Łodzi. Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Łodzi-Julianowie.

Bibliografia

  1. Szymański J., Duszpasterze Polonii i Polaków za granicą, t. 1, Lublin 2010.
  2. "Wiadomości Ozorkowskie", nr 12, 2006.

Oprac. Marianna Różalska

Przypisy

  1. Przysucha - pow. opoczyński, woj. łódzkie.
  2. http://archidiecezja.lodz.pl/wolborz/old/dawniej.php
  3. Kandydaci z rodzin chłopskich i robotniczych otrzymywali punkty za pochodzenie, bez względu na poziom wiedzy.