Małecki Jan Sylwester

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jan Sylwester Małecki
Zdjęcie ślubne Aurelii i Jana Małeckich. Fotografia ze zbiorów rodzinnych
Zdjęcie z okazji jubileuszu 50-lecia pożycia małżeńskiego. Fotografia ze zbiorów rodzinnych
Tablica nagrobna Jana Małeckiego na cmentarzu Starym w Ozorkowie

Jan Sylwester Małecki (ur. 19 grudnia 1889 r. w Ozorkowie, zm. 17 sierpnia 1980 r. w Ozorkowie) - urzędnik miejski, działacz samorządowy i społeczny, włókiennik.

Biografia

Syn Jana Nepomucena i Wiktorii z Kneblewskich, wywodzi się z rodziny rzemieślniczej, która dawniej trudniła się farbowaniem tkanin. Dziad Jana[1] przybył wraz z rodziną z Mieszkowa w Wielkopolsce do Ozorkowa w 1884 r., gdzie podjął pracę w zakładzie Schlöesserów. Zarówno ojciec jak i dziadek trudnili się stolarstwem oraz ciesielstwem.
Jan Sylwester po ukończeniu 6-klasowego gimnazjum w Ozorkowie powołany został do armii carskiej i wysłany do Gruzji, gdzie stacjonował w Tyflisie (obecnie Tbilisi). Po zakończeniu służby wojskowej powrócił do Ozorkowa, gdzie podjął pracę na stanowisku biuralisty w Towarzystwie Schlösserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni w Ozorkowie (1905-1909). W latach 1909-1912 pracował w firmie Berent w Ozorkowie na stanowisku tkacza kortowego. W listopadzie 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu Niemców na terenie miasta, a po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rozpoczął pracę w Zarządzie Miejskim w Ozorkowie na stanowisku rachmistrza kasy miejskiej. Zwierzchnicy Jana Sylwestra Małeckiego bardzo szybko docenili jego walory: pracowitość, uczciwość, uprzejmość i zaradność. Szybko awansował w hierarchii służbowej. Po kilku latach, tuż przed wybuchem II wojny światowej został Kierownikiem Rachuby Magistratu. Będąc urzędnikiem i dysponując jeszcze wolnymi popołudniami, założył własną tkalnię przędzalnianą. Początkowo przy pomocy rodziny, ze wsparciem kredytów bankowych, zrealizował swój pomysł. Produkcja nabierała rozpędu. Doskonaląc swoje wyroby, osiągnął nie lada sukces. Na Ruchomej Wystawie Prób i Wzorów Przemysłu Krajowego 20 lutego 1931 r., odbywającej się pod patronatem Ministra Przemysłu i Handlu, wyróżniono jego wyroby, przyznając dyplom: „Dla tkalni wyrobów kortowych Jana Sylwestra Małeckiego za dobroć wyrobów”. Dalsze lata nie były już dla włókiennictwa zbyt łatwe. Europę dotknął ekonomiczny kryzys światowy lat trzydziestych XX w. Dzięki wytrwałości i środkom finansowym z pracy w magistracie, tkalnia przetrwała do września 1939 r., osiągając coraz większą wydajność.
W l. 20. XX w. Jan Sylwester założył rodzinę, żeniąc się z Aurelią Jaruszewską (1895 – 1979). Ojciec trójki potomstwa: Jadwigi, Jana i Romualda[2]. Przez cały okres międzywojenny Jan Sylwester był urzędnikiem magistratu, Po wybuchu II wojny światowej 1 września 1939 r. w mieście ukonstytuował się Tymczasowy Komitet Obywatelski, którego przewodniczącym został obrany Jan Sylwester Małecki. Wspomniany komitet funkcjonował do 7 września, kiedy to do miasta wkroczyły oddziały niemieckie, a nowe władze zawiesiły działania komitetu. Po zakończeniu działań wojennych w 1939 r. został aresztowany przez gestapo, a następnie osadzony w więzieniu w Łęczycy na 4 miesiące. Dzięki pomocy swojego zięcia Fryderyka Wolschendorfa[3] udało mu się wrócić do Ozorkowa i uruchomić tkalnię, co w znacznej mierze uchroniło rodzinę i pracowników tkalni przed wywiezieniem na roboty do Rzeszy. Od 7 stycznia 1941 r. przymusowo zatrudniony został w Zarządzie Miasta Ozorkowa.
Po zakończeniu wojny w 1945 r. Jan Sylwester ponownie otworzył zakład, w którym zostały uruchomione maszyny ocalałe przed zarekwirowaniem przez władze sowieckie. Jednak już w 1947 r. ówczesny rząd definitywnie zlikwidował wszelką działalność prywatną, upaństwawiając wszystkie zakłady i warsztaty. Po tym jak Jan Małecki został zmuszony do zawieszenia działalności swego warsztatu, pozostała mu tylko praca urzędnicza, którą kontynuował już w Urzędzie Miejskim na stanowisku Kierownika Referatu Finansowego[4].
Po ponad 45 latach pracy w 1964 roku przeszedł na emeryturę. Będąc emerytem, w dalszym ciągu udzielał się w organizacjach społecznych oraz spędzał czas, pielęgnując swój wspaniały ogród, na obszarze którego obecnie znajduje się osiedle mieszkaniowe przy ulicy Konstytucji 3 Maja. Zmarł w Ozorkowie 17 sierpnia 1980 r. Spoczął, obok zmarłej rok wcześniej żony, na miejscowym cmentarzu.

Działalność społeczna

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1919 r. Jan Sylwester był jednym z założycieli na terenie miasta Ozorkowa punktu Polskiego Czerwonego Krzyża, jednocześnie pracował w Ochotniczej Straży Pożarnej w Ozorkowie do wybuchu II wojny światowej. Za działalność samorządową, społeczną i za Niepodległość Polski został odznaczony Krzyżem Zasługi.

  • 1918-1936 – prezes Stowarzyszenia Byłych Więźniów Politycznych 1905 r.
  • 1919 – dożywotni członek Polskiego Czerwonego Krzyża
  • 1936-1949 – prezes Związku Weteranów Walki Demokratycznej
  • 1949 – członek Związku Bojowników o Wolność i Demokrację
  • 1949 – członek Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Łęczycy
  • 1950 – przewodniczący Powiatowego Polskiego Czerwonego Krzyża w Łęczycy[5]

Galeria

Oprac. Jerzy J. Małecki, Szymon Bajor

Przypisy

  1. Jan Sylwester (1823-1895)
  2. Dziadek Ryszarda Jerzego ze związku Jadwigi z Fryderykiem Wolschendorfem i Jerzego Jana ze związku Romualda z Danutą Auterhoff
  3. Inżynier włókiennik, przedwojenny oficer Wojska Polskiego
  4. Od 1 marca 1945 r. do 30 kwietnia 1964 r.
  5. Archiwum Miasta Ozorkowa, Teczka Osobowa Jana Sylwestra Małeckiego.