Konstancja
Konstancja (w źródłach występuje także jako Konstancya) – południowa część Ozorkowa położona przy obecnych ulicach: Adamówek, Działkowa, Armii Krajowej, Sikorskiego, Wodna, Kochanowskiego, Lipowa i Wspólna.
Pochodzenie nazwy
Nazwa dawnej wsi Konstancja, siedziby Ignacego Starzyńskiego, pochodzi od imienia żony Starzyńskiego Wielmożnej Konstancyi z Janowskich Starzyńskiej.[1] Nazwa pojawia się ok. 1818 r.
Historia
Konstancja wchodziła w skład dóbr Strzeblew, których właścicielami przez kilkaset lat byli Szczawińscy, a od 1788 r. został Wincenty Boguta Starzyński. W wyniku podziałów rodzinnych po Wincentym właścicielką została jedna z jego córek, lecz praktycznie zarządzał majątkiem jej brat, Ignacy Starzyński. Po 1823 r. Ignacy Starzyński w Konstancji zorganizował folwark, założył wieś i kolonię[2]. Głównym zadaniem Konstancji było dostarczanie drewna z własnego boru dla intensywnie rozbudowującego się Ozorkowa. W 1827 r. było w Konstancji 21 domów i 130 mieszkańców, w 1883 r. - 32 domy i 286 mieszkańców. Znajdował się tu dwór z dwoma domami i 14 mieszkańcami[3]. Ślady zabudowań folwarku można dostrzec przy ul. Adamówek. Wieś znajdowała się wzdłuż ul. Sikorskiego i w górnej części ul. Staszica, a kolonia przy obecnej ul. Kochanowskiego, Wspólnej, Lipowej i Wodnej.
Administracja
- Od utworzenia do 1867 r. wchodziła w skład gminy wiejskiej Strzeblew[4]
- Od 1868 r. została przydzielona do gminy Piaskowice (Puskowice)[5]
- Od 1933 r. Konstancja staje się gromadą z podległymi jej: wsią Konstancja, kolonią Adamówka (obecnie Adamówek) i miejscowością Skrzypiówka[6] (obecnie ul. Kochanowskiego, Wspólna i Lipowa)
- Od 1 stycznia 1948 r. gromada Konstancja zostaje wyłączona z Gminy Piaskowice i włączona do miasta Ozorków[7]
Współczesność
Intensywne pozyskiwanie drewna z rosnącego tu boru, a potem wydobywanie piasku i żwiru zmieniło całkowicie krajobraz. W księgach zapisano wspomnienie o odbywanych majówkach, gdzie w lesie Konstancja grywała orkiestra strażacka[8]. W pamięci starszych ozorkowian zachowały się również piękne ogrody Konstancji w rejonie ulicy Lipowej. Obecnie dominują tu domy jednorodzinne, ogrody działkowe, a przede wszystkim zakłady przemysłowe Łódzkiej Strefy Ekonomicznej Podstrefy Ozorków.
Oprac. Zdzisław Żerkowski
Przypisy
- ↑ Wierzbowski M., Wołowski M., O nazewnictwie wsi powiatu zgierskiego (cz. II), "Zgierskie Zeszyty Regionalne", T. IV, Zgierz 2009, s. 121.
- ↑ Kolejwa M., Ocena Wartości Kulturowych miasta Ozorkowa. Opracowanie na zlecenie Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków, Łódź 1984.
- ↑ Łacińska K., Słownik Geograficzny Miasta i Gminy Ozorków, praca mgr. UŁ, Łódź, 2001.
- ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, 1866, tom 66, nr 219, s. 279).
- ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, 1868, tom 67, nr 228, s. 359).
- ↑ Rozporządzenie Wojewody Łódzkiego z dn. 18 sierpnia 1933 r. Nr SA. II.12/9/33 o podziale gmin wiejskich powiatu łęczyckiego na gromady, poz. VII p. 7.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 10 grudnia 1947 r. o zmianie granic miasta Ozorkowa w powiecie łęczyckim, województwie łódzkim. Dz. U. nr 2 poz. 8.
- ↑ Księga 60-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Ozorkowie.
