Kościoły w Ozorkowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
Linia 3: Linia 3:
 
Parafialny kościół rzymsko-katolicki, pl. Jana Pawła II 5.
 
Parafialny kościół rzymsko-katolicki, pl. Jana Pawła II 5.
 
===Historia===
 
===Historia===
Pierwszą oficjalną wzmianką o kościele jest zapis z 1654 r., w którym ówczesny właściciel Ozorkowa Jan Szymon Szczawiński w piątek po święcie Niepokalanego Poczęcia nakazuje z cegły wybudować kościół murowany służący za kaplicę dworską (dzisiejsze prezbiterium i część nawy głównej)<ref>Informacja pochodzi ze strony internetowej [http://archidiecezja.lodz.pl/new/par2.php?p_id=137&info=1 Archidiecezji Łódzkiej] </ref> ]. 15 kwietnia 1668 r. został konsekrowany przez biskupa chełmskiego Jana Różyckiego.<br />
+
Pierwszą oficjalną wzmianką o kościele jest zapis z 1654 r., w którym ówczesny właściciel Ozorkowa Jan Szymon Szczawiński w piątek po święcie Niepokalanego Poczęcia nakazuje z cegły wybudować kościół murowany służący za kaplicę dworską (dzisiejsze prezbiterium i część nawy głównej)<ref>Informacja pochodzi ze strony internetowej [http://archidiecezja.lodz.pl/new/par2.php?p_id=137&info=1 Archidiecezji Łódzkiej] </ref>. 15 kwietnia 1668 r. został konsekrowany przez biskupa chełmskiego Jana Różyckiego.<br />
 
W 1887 r. kościół rozbudowano przez wydłużenie nawy, dobudowanie kaplicy i wzniesienie wieży. Wewnątrz świątyni nastąpiła wymiana obrazu Świętej Rodziny na obraz świętego Józefa z dzieciątkiem Jezus, a w owalu nad głównym ołtarzem umieszczono obraz świętej Katarzyny. <br />
 
W 1887 r. kościół rozbudowano przez wydłużenie nawy, dobudowanie kaplicy i wzniesienie wieży. Wewnątrz świątyni nastąpiła wymiana obrazu Świętej Rodziny na obraz świętego Józefa z dzieciątkiem Jezus, a w owalu nad głównym ołtarzem umieszczono obraz świętej Katarzyny. <br />
 
Po zakończeniu I wojny światowej, odrodzenie państwa polskiego dało możliwość przeprowadzenia szeregu inwestycji:<br />
 
Po zakończeniu I wojny światowej, odrodzenie państwa polskiego dało możliwość przeprowadzenia szeregu inwestycji:<br />

Wersja z 16:42, 22 lip 2016

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>

Kościół pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i Podwyższenia Krzyża Św.

Parafialny kościół rzymsko-katolicki, pl. Jana Pawła II 5.

Historia

Pierwszą oficjalną wzmianką o kościele jest zapis z 1654 r., w którym ówczesny właściciel Ozorkowa Jan Szymon Szczawiński w piątek po święcie Niepokalanego Poczęcia nakazuje z cegły wybudować kościół murowany służący za kaplicę dworską (dzisiejsze prezbiterium i część nawy głównej)[1]. 15 kwietnia 1668 r. został konsekrowany przez biskupa chełmskiego Jana Różyckiego.
W 1887 r. kościół rozbudowano przez wydłużenie nawy, dobudowanie kaplicy i wzniesienie wieży. Wewnątrz świątyni nastąpiła wymiana obrazu Świętej Rodziny na obraz świętego Józefa z dzieciątkiem Jezus, a w owalu nad głównym ołtarzem umieszczono obraz świętej Katarzyny.
Po zakończeniu I wojny światowej, odrodzenie państwa polskiego dało możliwość przeprowadzenia szeregu inwestycji:

  • dokonano zakupu nowych dzwonów (1925),
  • kościół został zelektryfikowany (1928),
  • zakupiono nowe 16 głosowe organy (1930),
  • położono posadzkę terakotową (1931).

W l. 1932-34 kościół został ponownie rozbudowany przez dobudowanie dwóch naw, dwóch kaplic, skarbca i zakrystii. Dalsze prace przerwała II wojna światowa; kościół został sprofanowany i zamieniony na skład zboża.
Po zakończeniu wojny kościół wrócił do prawnych właścicieli, a nowi administratorzy mianowani przez władzę kościelną przy czynnym udziale wiernych z każdym rokiem przeprowadzają różne inwestycje, m.in. w grudniu 1981 r. zainstalowano nową radiofonię.

Architektura

Kościół orientowany[2] z wieżą zwieńczoną barokowym hełmem, wyjątkowo eksponowany z kierunku północno-zachodniego ulicy Listopadowej.

Obiekt jest zabytkiem wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 1.

Pomnik Jana Pawła II

Przed wejściem do kościoła stoi pomnik papieża Jana Pawła II. Pragnieniem ofiarodawców było, aby ów pomnik był "symbolem wielkości pontyfikatu Papieża Pielgrzyma, który stał się ogromnym autorytetem moralnym, etycznym i religijnym całego świata". Twórcą pomnika jest prof. Czesław Dźwigaj. Poświęcenia w dn. 14 października 2005 r. dokonał arcybiskup metropolita Władysław Ziółek.
Pamiątką tego dzieła jest lista ofiarodawców znajdująca się w kruchcie kościoła.

Kościół pw. Dwunastu Apostołów Jezusa Chrystusa

Parafialny kościół ewangelicko-augsburski, ul. Zgierska 2

Historia

Zbudowany w stylu późnoklasycystycznym wg projektu Piotra Frydrycha. Budowę rozpoczęto w 1840 r. kiedy proboszczem parafii był ks. Edward Stiller. Został poświęcony przez ks. Superintendenta Modla z Kalisza w dn. 9 października 1842 r. Kościół był jednym z najbardziej okazałych kościołów ewangelickich, zbudowanych na ziemiach polskich w I poł. XIX w.
Głównymi fundatorami byli przemysłowi potentaci Ozorkowa: Fryderyk Schlösser i Wilhelm Werner. Budowę wieży, postawionej w 1882 r., finansował Henryk Schlösser, syn Fryderyka.

Po II wojnie światowej w kościele zorganizowano obóz przejściowy dla ozorkowskich ewangelików powyżej 14. roku życia, których następnie przeprowadzono do obozu na Sikawie (Łódź). Po likwidacji obozu świątynię przekazano w administrację Kościoła Rzymsko–Katolickiego i pod wezwaniem św. Tadeusza została filią Parafii św. Józefa w Ozorkowie. Dopiero w 1953 r., w wyniku procesu sądowego, Parafia w Ozorkowie odzyskała budynek kościoła, który był pozbawiony organów, ławek, żyrandoli, dzwonów oraz całej dokumentacji parafialnej. Dzięki zaangażowaniu pastorów: ks. Mariusza Wernera i ks. dr Marcina Undasa oraz ofiarności i pracowitości parafian przeprowadzono szereg prac remontowych i uzupełniono wyposażenie:

  • sprowadzono ławki z kościoła w Kamiennej Górze (1955)
  • wymieniono instalację elektryczną (l. 60.);
  • dach kościoła pokryto blachą ocynkowaną (początek l. 70.);
  • przeprowadzono remont w środku dzwonnicy oraz zawieszono większy dzwon, przewieziony z parafii ewangelickiej w Łowiczu (1997);
  • odnowiono elewację dzwonnicy (2013)
  • dach nawy głównej pokryto nową blachą tytanowo-cynkową (2014).

Od 1994 r. na wniosek Rady Parafialnej i stosownej uchwały Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego kościół nosi nazwę Dwunastu Apostołów Jezusa Chrystusa.

Architektura

Kościół wzniesiony na planie prostokąta, w stylu późnoklasycystycznym. Fasada zdobiona jest wysokim portykiem, wspartym na czterech korynckich kolumnach i zwieńczona trójkątnym frontonem. Na narożach budynku znajdują się pseudoryzality, nieznacznie wybijające się poza linię dachu. Na szczycie każdego z nich stoją rzeźby trzech apostołów (w sumie dwunastu). Dach przykryto kopułą z cynkowej blachy, zwieńczoną latarnią z wysokim krzyżem. Wnętrze kościoła, za pomocą rzędu jońskich kolumn, podzielone jest na trzy nawy. Nad nawami znajdują się dwupiętrowe drewniane empory. Zabytkową wartość posiada chrzcielnica, krucyfiks z XIX w. oraz wiszący w głównym ołtarzu obraz przedstawiający Chrystusa Zmartwychwstałego i Apostołów.[3]

Obiekt jest zabytkiem wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 2.

Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski

Parafialny kościół rzymsko-katolicki, ul. Adamówek 4/6. Budowę rozpoczęto 4 maja 1995 r. według projektu architektów Mirosława Rybaka i Marka Grymina oraz konstruktora inż. Janusza Freya. Kamień węgielny pod wznoszoną świątynię poświęcił w 1997 roku Jan Paweł II. W roku 2002 zawieszono dzwon, a w 2003 r. na dachu kościoła zamontowano krzyż. 23 listopada tegoż roku ks. arcybiskup Władysław Ziółek odprawił uroczystą mszę, połączoną z poświęceniem kościoła. W kolejnych latach trwały prace wykończeniowe wewnątrz i na zewnątrz.
Nawę główną kościoła wzniesioną na planie kwadratu kryje kasetonowy stropodach pokryty dachówką ceramiczną, opadający dwuspadowo po przekątnej. Konstrukcja budynku mieszana, żelbetowo-murowa. Ściany wewnętrzne zdobią malowidła przedstawiające historię zbawienia autorstwa salezjanina prof. Tadeusza Furdyny. Okna zdobią wielobarwne witraże, ufundowane przez parafian.
W dniu 6 października 2010 r. na dziedzińcu kościoła posadzono dwa Dęby Pamięci i ustawiono kamienne obeliski ku czci oficerów Wojska Polskiego: kapitana Przemysława Kozietulskiego i porucznika Aleksandra Mieszalskiego, zamordowanych w Twerze i Charkowie w roku 1940 przez NKWD.

Kaplice

Kościół rektoralny pw. Najświętszego Serca Jezusowego przy Zgromadzeniu Zakonnym Sióstr Urszulanek pw. Serca Jezusa Konającego, ul. Łęczycka 30

Filia kościoła parafialnego pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i Podwyższenia Krzyża Św., zbudowana w stylu klasycystycznym w 1932 r.
Budynek na planie prostokąta z przybudówką od strony wschodniej, mieszczącą przedszkole. Elewacja frontowa rozczłonowana czterema żłobkowanymi pilastrami, w tym dwoma narożnymi o klasycznych głowicach oryginalnie stylizowanych motywami roślinnymi. Pilastry podtrzymują belkowanie zdobione profilowanym gzymsem i zwieńczone trójkątnym frontonem z krzyżem osadzonym na przodzie kalenicy dwuspadowego dachu. Nad drzwiami wejściowymi flankowanymi pilastrami duży okrągły otwór okienny wypełniony szklaną rozetą. Wnętrze jednonawowej świątyni rozświetlają półkoliście zamknięte dwa otwory okienne elewacji frontowej oraz po dwa w elewacjach bocznych.
Obok kościoła od 1937 r. na wysokim cokole stoi żelazna figura Matki Boskiej Łaskawej.

Kaplica pw. Najświętszej Maryi Panny Bolesnej na cmentarzu Starym, ul. Zgierska 33

Budowę kaplicy rozpoczęto 4 maja 1982 r. Prace posuwały się dość szybko dzięki wielkiemu zaangażowaniu parafian. Pierwsza Msza św. została odprawiona 31 października 1982 r. Poświęcenia kaplicy dokonał 13 października 1984 r. biskup ordynariusz Józef Rozwadowski, zaś dwa lata później nowy ordynariusz biskup Władysław Ziółek poświęcił dzwony.
W kaplicy odbywają się nabożeństwa żałobne, a w niedziele Msze św.

Kaplica pw. św. Marcina na cmentarzu Nowym, ul. Podleśna

Wzniesiona dzięki staraniom proboszczów i wiernych dwóch istniejących w Ozorkowie parafii: św. Józefa i NMP Królowej Polski. Budowę rozpoczęto w czerwcu 2001 roku, a zakończono 28 września 2002 r. poświęceniem przez arcybiskupa Władysława Ziółka.
W kaplicy odbywają się nabożeństwa żałobne.

Bibliografia

Architektoniczne walory Ozorkowa, red. Danuta Trzcińska, Ozorków 2011.

Przypisy

  1. Informacja pochodzi ze strony internetowej Archidiecezji Łódzkiej
  2. Orientowanie – w architekturze sakralnej zwrócenie części prezbiterialnej, mieszczącej ołtarz główny, ku wschodowi (łac. oriens - „wschód”)
  3. Informacje pochodzą ze strony http://www.ozorkow.luteranie.pl/kosciol/

Oprac. Danuta Trzcińska