Jaroszewska Dobrosława

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Wersja z dnia 11:12, 9 sty 2019 autorstwa Marianna Różalska (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Dobrosława Jaroszewska (ur. 1904 r. w Ozorkowie, zm. 15 maja 1976 r. w Łodzi) – nauczycielka.

Była córką Jana Nepomucena Waltratusa, ozorkowskiego zduna, i Wiktorii z Plucińskich. Jej siostrą była Teodozja Kropp. Brat, Antoni Waltratus, został inżynierem i otrzymał tytuł mierniczego przysięgłego. Mimo zawodu ojca rodzina utrzymywała się z ogrodnictwa. Pradziadek Jan Waltratus był gajowym, jego teść – ekonomem, a przodkowie żony posiadali majątki ziemskie w gm. Szczawin i Gieczno. Matka, Wiktoria z Plucińskch, wywodziła się z rodziny rzemieślniczej. Plucińscy zajmowali się szewstwem i przybyli do Ozorkowa z Prus w I poł. XIX w.

Przed wojną pracowała jako nauczycielka w 7-klasowej Publicznej Szkole Powszechnej nr 4 w Ozorkowie[1]. 29 października 1927 r. w Ozorkowie poślubiła Edwarda Jaroszewskiego, późniejszego sekretarza Zarządu Miejskiego m. Ozorkowa. Małżeństwo zostało wysiedlone ze swojego domu na początku II wojny światowej. Mąż Dobrosławy został kilka lat później aresztowany i wywieziony do KL Gross Rosen. Jego dalsze losy są nieznane. W 1947 r. Dobrosława Jaroszewska wystąpiła o uznanie męża za zmarłego.

Po wojnie pracowała jako nauczycielka szkół licealnych w Łodzi (prawdopodobnie uczyła fizyki). Zmarła w wypadku (została potrącona przez samochód). Pochowano ją na cmentarzu Starym w Ozorkowie w kwaterze rodziny Waltratusów.

Oprac. Marianna Różalska

Przypisy

  1. Spis szkół powszechnych i nauczycieli w Okręgu Szkolnym Łódzkim. Rok szkolny 1927/1928, Łódź 1928.