Józefowicz Józef: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(korekta) |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Dziadek józef1.jpg|200px|thumb|prawo|Józef Józefowicz]] | [[Plik:Dziadek józef1.jpg|200px|thumb|prawo|Józef Józefowicz]] | ||
− | '''Józef Józefowicz''' (ur. 20 lutego 1886 r. w Ozorkowie, uznany za zmarłego w 1946 r.) | + | '''Józef Józefowicz''' (ur. 20 lutego 1886 r. w Ozorkowie, uznany za zmarłego w 1946 r.) - działacz ruchu robotniczego. |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
+ | Józef Józefowicz urodził się jako syn Władysława Józefowicza, ogrodnika, i Józefy z Mateckich. Był bratem [[Józefowicz Wincenty|Wincentego Józefowicza]], a także Adama Józefowicza, ojca [[Sałacińska Barbara|Barbary Sałacińskiej]]. | ||
− | + | Jako młody człowiek zapisał się do organizacji bojowej SDKPiL<ref>Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy.</ref>. Był wielokrotnie aresztowany za agitację przeciwrządową, wymuszanie przerywania pracy, rozpowszechnianie nielegalnej literatury w ozorkowskich i okolicznych przedsiębiorstwach, w tym w majątku Sokolniki. W czerwcu 1910 r. został skazany na dwuletni pobyt w Czerdyńskim Kraju (gubernia permska) pod nadzorem policji. Po powrocie pracował jako robotnik rolny m. in. w Bielawach w pow. łęczyckim. | |
− | + | W 1916 r. założył rodzinę, a później osiadł w Łodzi, gdzie przez wiele lat pracował jako woźny w szkole powszechnej. We wrześniu 1939 r. odłączył się od rodziny, ewakuującej się z Łodzi do Ozorkowa. Zaginął w trakcie działań wojennych. Został uznany za zmarłego z dn. 9 maja 1946 r. Jego symboliczny grób mieści się na Cmentarzu Św. Anny w Łodzi w sektorze kw. 81, l. 14, gr. 15. | |
− | |||
− | |||
− | W 1916 r. założył rodzinę, a później osiadł w Łodzi, gdzie | ||
− | |||
− | We wrześniu 1939 r. odłączył się | ||
− | |||
− | |||
Wersja z 16:25, 1 maj 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Józef Józefowicz (ur. 20 lutego 1886 r. w Ozorkowie, uznany za zmarłego w 1946 r.) - działacz ruchu robotniczego.
Biografia
Józef Józefowicz urodził się jako syn Władysława Józefowicza, ogrodnika, i Józefy z Mateckich. Był bratem Wincentego Józefowicza, a także Adama Józefowicza, ojca Barbary Sałacińskiej.
Jako młody człowiek zapisał się do organizacji bojowej SDKPiL[1]. Był wielokrotnie aresztowany za agitację przeciwrządową, wymuszanie przerywania pracy, rozpowszechnianie nielegalnej literatury w ozorkowskich i okolicznych przedsiębiorstwach, w tym w majątku Sokolniki. W czerwcu 1910 r. został skazany na dwuletni pobyt w Czerdyńskim Kraju (gubernia permska) pod nadzorem policji. Po powrocie pracował jako robotnik rolny m. in. w Bielawach w pow. łęczyckim.
W 1916 r. założył rodzinę, a później osiadł w Łodzi, gdzie przez wiele lat pracował jako woźny w szkole powszechnej. We wrześniu 1939 r. odłączył się od rodziny, ewakuującej się z Łodzi do Ozorkowa. Zaginął w trakcie działań wojennych. Został uznany za zmarłego z dn. 9 maja 1946 r. Jego symboliczny grób mieści się na Cmentarzu Św. Anny w Łodzi w sektorze kw. 81, l. 14, gr. 15.
Oprac. Wojciech Kowalczyk, wnuk
Przypisy
- ↑ Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy.