Barczyński Szymon

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Wersja z dnia 18:17, 8 maj 2017 autorstwa Danuta Trzcińska (dyskusja | edycje) (Opublikowanie)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szymon Barczyński (ur. w 1882 r. w Służewie) – prezes Judenratu, przemysłowiec, adwokat.

Syn Majera. Ok. 1910 r. założył rodzinę w Ozorkowie, poślubiając urodzoną tu w 1888 r. Tobę. Małżeństwo to miało pięcioro dzieci (trzech synów i dwie córki), które przyszły na świat w Ozorkowie w l. 1911–1918. Już w 1906 r. Barczyński razem z dwoma wspólnikami prowadził przędzalnię wełny. Funkcjonowała ona co najmniej do 1929 r. W międzyczasie, w grudniu 1920 r., rodzina przeprowadziła się do Łodzi i zamieszkała przy ul. Długiej. Po kilku latach Barczyńscy z powrotem osiedlili się w Ozorkowie. Od co najmniej 1928 r. do wybuchu II wojny światowej Szymon Barczyński prowadził biuro pisania podań w Ozorkowie. Był zwolennikiem asymilacji Żydów.

Udzielał się społecznie. Był członkiem zarządu Drugiego Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego i współzałożycielem Towarzystwa Dobroczynnego "Bikur Cholim". W maju 1934 r. kandydował w wyborach samorządowych z listy Bloku Organizacji Żydowskich dla Spraw Gospodarczych w Ozorkowie. Nie otrzymał jednak mandatu do Rady Miejskiej.

Jesienią 1939 r. został wybrany prezesem Judenratu (Rady Żydowskiej), który mieścił się przy ul. Średniej 55. Do zadań Judenratu należało m.in. organizowanie grup robotników przymusowych, przygotowywanie mieszkańców do wysiedleń, zbiórki pieniędzy i kosztowności, administracja gettem czy opieka społeczna. W kwietniu 1942 r., gdy w Ozorkowie miała miejsce egzekucja Żydów, Szymon Barczyński i dwaj członkowie Beiratu zostali wezwani przez Niemców i zobowiązani do dostarczenia 10 osób. Wszyscy troje odmówili wykonania tego polecenia, wobec czego ofiarami egzekucji stali się aresztowani wcześniej Żydzi.

Bibliografia

  1. Bielicki G., Z dziejów Żydów w Ozorkowie, [w:] "Zgierskie Zeszyty Regionalne", t. IV, Zgierz 2009.
  2. Drajhorn Ch., Moje przeżycia w Ozorkowie, Łódź 1947.
  3. Kawski T., Gminy żydowskie pogranicza Wielkopolski, Mazowsza, Małopolski i Śląska w latach 1918-1942, Toruń 2012.
  4. Letter from the European Executive Council, Paris to the Joint Distribution Committee, New York, 1921.
  5. Spis ludności Łodzi 1916–1921.
  6. Życie i zagłada Żydów Polskich 1939-1945: relacje świadków, wybór i oprac. M. Grynberg i M. Kotowska, Warszawa 2003.

Oprac. Marianna Różalska